దేవిభుజంగ స్తోత్రం (Devi Bhujanga Stotram)

విరించ్యాదిభిః పంచభిర్లోకపాలైః – సమూఢే మహానందపీఠే నిషణ్ణమ్ |
ధనుర్బాణపాశాంకుశప్రోతహస్తం – మహస్త్రైపురం శంకరాద్వైతమవ్యాత్ || ౧ ||

యదన్నాదిభిః పంచభిః కోశజాలైః – శిరఃపక్షపుచ్ఛాత్మకైరంతరంతః |
నిగూఢే మహాయోగపీఠే నిషణ్ణం – పురారేరథాంతఃపురం నౌమి నిత్యమ్ || ౨ ||

విరించాదిరూపైః ప్రపంచే విహృత్య – స్వతంత్రా యదా స్వాత్మవిశ్రాంతిరేషా |
తదా మానమాతృప్రమేయాతిరిక్తం – పరానందమీడే భవాని త్వదీయమ్ || ౩ ||

వినోదాయ చైతన్యమేకం విభజ్య – ద్విధా దేవి జీవః శివశ్చేతి నామ్నా |
శివస్యాపి జీవత్వమాపాదయంతీ – పునర్జీవమేనం శివం వా కరోషి || ౪ ||

సమాకుంచ్య మూలం హృది న్యస్య వాయుం – మనో భ్రూబిలం ప్రాపయిత్వా నివృత్తాః |
తతః సచ్చిదానందరూపే పదే తే – భవంత్యంబ జీవాః శివత్వేన కేచిత్ || ౫ ||

శరీరేఽతికష్టే రిపౌ పుత్రవర్గే – సదాభీతిమూలే కలత్రే ధనే వా |
న కశ్చిద్విరజ్యత్యహో దేవి చిత్రం – కథం త్వత్కటాక్షం వినా తత్త్వబోధః || ౬ ||

శరీరే ధనేఽపత్యవర్గే కలత్రే – విరక్తస్య సద్దేశికాదిష్టబుద్ధేః |
యదాకస్మికం జ్యోతిరానందరూపం – సమాధౌ భవేత్తత్త్వమస్యంబ సత్యమ్ || ౭ ||

మృషాన్యో మృషాన్యః పరో మిశ్రమేనం – పరః ప్రాకృతం చాపరో బుద్ధిమాత్రమ్ |
ప్రపంచం మిమీతే మునీనాం గణోఽయం – తదేతత్త్వమేవేతి న త్వాం జహీమః || ౮ ||

నివృత్తిః ప్రతిష్ఠా చ విద్యా చ శాంతిస్తథా శాంత్యతీతేతి పంచీకృతాభిః |
కలాభిః పరే పంచవింశాత్మికాభిస్త్వమేకైవ సేవ్యా శివాభిన్నరూపా || ౯ ||

అగాధేఽత్ర సంసారపంకే నిమగ్నం – కలత్రాదిభారేణ ఖిన్నం నితాంతమ్ |
మహామోహపాశౌఘబద్ధం చిరాన్మాం – సముద్ధర్తుమంబ త్వమేకైవ శక్తా || ౧౦ ||

సమారభ్య మూలం గతో బ్రహ్మచక్రం – భవద్దివ్యచక్రేశ్వరీధామభాజః |
మహాసిద్ధిసంఘాతకల్పద్రుమాభానవాప్యాంబ నాదానుపాస్తే చ యోగీ || ౧౧ ||

గణేశైర్గ్రహైరంబ నక్షత్రపంక్త్యా – తథా యోగినీరాశిపీఠైరభిన్నమ్ |
మహాకాలమాత్మానమామృశ్య లోకం – విధత్సే కృతిం వా స్థితిం వా మహేశి || ౧౨ ||

లసత్తారహారామతిస్వచ్ఛచేలాం – వహంతీం కరే పుస్తకం చాక్షమాలామ్ |
శరచ్చంద్రకోటిప్రభాభాసురాం త్వాం – సకృద్భావయన్భారతీవల్లభః స్యాత్ || ౧౩ ||

సముద్యత్సహస్రార్కబింబాభవక్త్రాం – స్వభాసైవ సిందూరితాజాండకోటిమ్ |
ధనుర్బాణపాశాంకుశాంధారయంతీం – స్మరంతః స్మరం వాపి సంమోహయేయుః || ౧౪ ||

మణిస్యూతతాటంకశోణాస్యబింబాం – హరిత్పట్టవస్త్రాం త్వగుల్లాసిభూషామ్ |
హృదా భావయంస్తప్తహేమప్రభాం త్వాం – శ్రియో నాశయత్యంబ చాంచల్యభావమ్ || ౧౫ ||

మహామంత్రరాజాంతబీజం పరాఖ్యం – స్వతో న్యస్తబిందు స్వయం న్యస్తహార్దమ్ |
భవద్వక్త్రవక్షోజగుహ్యాభిధానం – స్వరూపం సకృద్భావయేత్స త్వమేవ || ౧౬ ||

తథాన్యే వికల్పేషు నిర్విణ్ణచిత్తాస్తదేకం సమాధాయ బిందుత్రయం తే |
పరానందసంధానసింధౌ నిమగ్నాః – పునర్గర్భరంధ్రం న పశ్యంతి ధీరాః || ౧౭ ||

త్వదున్మేషలీలానుబంధాధికారాన్విరించ్యాదికాంస్త్వద్గుణాంభోధిబిందూన్ |
భజంతస్తితీర్షంతి సంసారసింధుం – శివే తావకీనా సుసంభావనేయమ్ || ౧౮ ||

కదా వా భవత్పాదపోతేన తూర్ణం – భవాంభోధిముత్తీర్య పూర్ణాంతరంగః |
నిమజ్జంతమేనం దురాశావిషాబ్ధౌ – సమాలోక్య లోకం కథం పర్యుదాస్సే || ౧౯ ||

కదావా హృషీకాణి సామ్యం భజేయుః – కదా వా న శత్రుర్న మిత్రం భవాని |
కదా వా దురాశావిషూచీవిలోపః – కదా వా మనో మే సమూలం వినశ్యేత్ || ౨౦ ||

నమోవాకమాశాస్మహే దేవి యుష్మత్పదాంభోజయుగ్మాయ తిగ్మాయ గౌరి |
విరించ్యాదిభాస్వత్కిరీటప్రతోలీప్రదీపాయమానప్రభాభాస్వరాయ || ౨౧ ||

కచే చంద్రరేఖం కుచే తారహారం – కరే స్వాదుచాపం శరే షట్పదౌఘమ్ |
స్మరామి స్మరారేరభిప్రాయమేకం – మదాఘూర్ణనేత్రం మదీయం నిధానమ్ || ౨౨ ||

శరేష్వేవ నాసా ధనుష్వేవ జిహ్వా – జపాపాటలే లోచనే తే స్వరూపే |
త్వగేషా భవచ్చంద్రఖండే శ్రవో మే – గుణే తే మనోవృత్తిరంబ త్వయి స్యాత్ || ౨౩ ||

జగత్కర్మధీరాన్వచోధూతకీరాన్ – కుచన్యస్తహారాంకృపాసింధుపూరాన్ |
భవాంభోధిపారాన్మహాపాపదూరాన్ – భజే వేదసారాంశివప్రేమదారాన్ || ౨౪ ||

సుధాసింధుసారే చిదానందనీరే – సముత్ఫుల్లనీపే సురత్రాంతరీపే |
మణివ్యూహసాలే స్థితే హైమశాలే – మనోజారివామే నిషణ్ణం మనో మే || ౨౫ ||

దృగంతే విలోలా సుగంధీషుమాలా – ప్రపంచేంద్రజాలా విపత్సింధుకూలా |
మునిస్వాంతశాలా నమల్లోకపాలా – హృది ప్రేమలోలామృతస్వాదులీలా || ౨౬ ||

జగజ్జాలమేతత్త్వయైవాంబ సృష్టం – త్వమేవాద్య యాసీంద్రియైరర్థజాలమ్ |
త్వమేకైవ కర్త్రీ త్వమేకైవ భోక్త్రీ – న మే పుణ్యపాపే న మే బంధమోక్షౌ || ౨౭ ||

ఇతి ప్రేమభారేణ కించిన్మయోక్తం – న బుధ్వైవ తత్త్వం మదీయం త్వదీయం |
వినోదాయ బాలస్య మౌర్ఖ్యం హి మాతస్తదేతత్ప్రలాపస్తుతిం మే గృహాణ || ౨౮ ||