శ్రీ గరూడ ధ్వజ స్తోత్రం (Garuda Dhwaja Stotram)
ధ్రువ ఉవాచ
యోన్తః ప్రవిశ్య మమ వాచమిమాం ప్రసుప్తాం
సఞ్జీయత్యఖిలశక్‍తిధరః స్వధామ్నా ।
అన్యాంశ్చ హస్తచరణశ్రవణత్వగాదీన్-
ప్రాణాన్నమో భగవతే పురూషాయ తుభ్యమ్ ॥ 1॥
ఏకస్త్వమేవ భగవన్నిదమాత్మశక్‍త్యా
మాయాఖ్యయోరూగుణయా మహదాద్యశేషమ్ ।
సృష్ట్వాఽనువిశ్య పురుషస్తదసద్గుణేషు
నానేవ దారూషు విభావసువద్విభాసి ॥ 2॥
త్వద్దత్తయా వయునయేదమచష్ట విశ్వం
సుప్తప్రబుద్ధ ఇవ నాథ భవత్ప్రపన్నః ।
తస్యాపవర్గ్యశరణం తవ పాదమూలం
విస్మర్యతే కృతవిదా కథమార్తబన్ధో ॥ ౩॥
నూనం విముష్టమతయస్తవ మాయయా తే
యే త్వాం భవాప్యయవిమోక్షణమన్యహేతోః ।
అర్చన్తి కల్పకతరూం కుణపోపభోగ్య-
మిచ్ఛన్తి యత్స్పర్శజం నిరయేఽపి నౄణామ్ ॥ ౪॥
యా నిర్వృతిస్తనుభూతాం తవ పాదపద్మ-
ధ్యానాద్భవజ్జనకథాశ్రవణేన వా స్యాత్ ।
సా బ్రహ్మణి స్వమహిమన్యపి నాథ మా భూత్
కిన్త్వన్తకాసిలులితాత్ పతతాం విమానాత్ ॥ ౫॥
భక్‍తిం మూహుః ప్రవహతాం త్వయి మే ప్రసఙ్గో
భూయాదనన్త మహతామమలాశయానామ్ ।
యేనాఞ్జసోల్బణమురూవ్యసనం భవాబ్ధిం
నేష్యే భవద్గుణకథామృతపానమత్తః ॥ ౬॥
తే న స్మరన్త్యతితరాం ప్రియమీశమర్త్యం
యే చాన్వదః సుతసుహృద్గృహవిత్తదారాః ।
యే త్వబ్జనాభ భవదీయపదారవిన్ద-
సౌగన్ధ్యలుబ్ధహృదయేషు కృతప్రసఙ్గాః ॥ ౭॥
తిర్యఙ్మగద్విజసరీసృపదేవదైత్య-
మర్త్యాదిభిః పరిచితం సదసద్విశేషమ్ ।
రూపమ్ స్థవిష్ఠమజ తే మహదాద్యనేకం
నాతఃపరం పరమ వేద్మి న యత్ర వాదః ॥ ౮॥
కల్పాన్త ఏతదఖిలం జఠరేణ గృహ్వన్
శేతే పుమాన్ స్వదృగనన్తసఖస్తదఙ్కే ।
యన్నాభిసిన్ధురూహకాఞ్చనలోకపద్మ-
గర్భే ద్యుమాన్ భగవతే ప్రణతోఽస్మి తస్మై ॥ ౯॥
త్వం నిత్యముక్‍తపరిశుద్ధవిశుద్ధ ఆత్మా
కూటస్థ ఆదిపురూషో భగవాంస్త్ర్యధీశః ।
యద్బుద్ధ్యవస్థితిమఖణ్డితయా స్వదృష్ట్యా
ద్రష్టా స్థితావధిమఖో వ్యాతిరిక్‍త ఆస్సే ॥ ౧౦॥
యస్మిన్ విరూద్ధగతయో హ్యనిశం పతన్తి
విద్యాదయో వివిధశక్‍తయ ఆనుపూర్వ్యాత్ ।
తద్భహ్మ విశ్వభవమేకమనన్తమాద్యమ-
అనన్దమాత్రమవికారమహం ప్రపద్యే ॥ ౧౧॥
సత్యాశిషో హి భగవంస్తవ పాదపద్మ-
మాశీస్తథాఽనుభజతః పురుషార్థమూర్తేః ।
అప్యేవమార్య భగవాన్ పరిపాతి దీనాన్
వాశ్రేవ వత్సకమనుగ్రహకాతరోఽస్మాన్ ॥ ౧౨॥
మైత్రేయ ఉవాచ
అథాభిష్టుత ఏవం వై సత్సఙ్కల్పేన ధీమతా ।
భృత్యానురక్‍తో భగవాన్ ప్రతినన్ద్యేదమబ్రవీత్ ॥ ౧౩॥
శ్రీ భగవానువాచ
వేదాహం తే వ్యవసితం హృది రాజన్యబాలక ।
తత్ప్రయచ్ఛామి భద్రం తే దురాపమపి సువ్రత ॥ ౧౪॥
నాన్యైరధిష్ఠితం భద్ర యద్భ్రాజిష్ణు ధ్రువక్షితి ।
యత్ర గ్రహర్క్షతారాణాం జ్యోతిషాం చక్రమాహితమ్ ॥ ౧౫॥
మేఢ్యాం గోచక్రవత్స్థాస్ను పరస్తాత్ కల్పవాసినామ్ ।
ధర్మోగ్నిః కశ్యపః శుక్రో మునయో యే వనౌకసః ॥
చరన్తి దక్షిణోకృత్య భ్రమన్తో యత్సతారకాః ॥ ౧౬॥
ప్రస్థితే తు వనం పిత్రా దత్త్వా గాం ధర్మసంశ్రయః ।
షత్త్రింశద్వర్షసాహస్రం రక్షితాఽవ్యాహతేన్ద్రియః ॥ ౧౭॥
త్వద్భ్రాతర్యుత్తమే నష్టే మృగయాయాం తు తన్మనాః ।
అన్వేషన్తీ వనం మాతా దావాగ్నిం సా ప్రవేక్షయ్తి ॥ ౧౮॥
ఇష్ట్వా మాం యజ్ఞహృదయం యజ్ఞైః పుష్కలదక్షిణైః ।
భుక్‍త్వా చేహాశిషః సత్యా అన్తే మాం సంస్మరిష్యసి ॥ ౧౯॥
తతో గన్తాసి మత్స్థానం సర్వలోకనమస్కృతమ్ ।
ఉపరిష్ఠాదృషిభ్యస్త్వం యతో నావర్తతే గతః ॥ ౨౦॥
మైత్రేయ ఉవాచ
ఇత్యర్చితః స భగవానతిదిశ్యాత్మనః పదమ్ ।
బాలస్య పశ్యతో ధామ స్వమగాద్గరుడధ్వజః ॥ ౨౧॥
ఇతి శ్రీ గరుడ ధ్వజ స్తోత్రం సంపూర్ణం
