Sri Durga Saptashati Chapter 4

దేవీ మహాత్మ్యం

దుర్గా సప్తశతి చతుర్థోఽధ్యాయః (Sri Durga Saptashati Chapter 4)

శక్రాదిస్తుతిర్నామ చతుర్ధోఽధ్యాయః ॥

ధ్యానం
కాలాభ్రాభాం కటాక్షైర్ అరి కుల భయదాం మొఉళి బద్ధేందు రేఖాం
శంఖ చక్ర కృపాణం త్రిశిఖ మపి కరైర్ ఉద్వహంతీం త్రిన్ఱ్త్రాం ।
సింహ స్కందాధిరూఢాం త్రిభువన మఖిలం తేజసా పూరయంతీం
ధ్యాయేద్ దుర్గాం జయాఖ్యాం త్రిదశ పరివృతాం సేవితాం సిద్ధి కామైః ॥

ఋషిరువాచ ॥1॥

శక్రాదయః సురగణా నిహతేఽతివీర్యే
తస్మిందురాత్మని సురారిబలే చ దేవ్యా ।
తాం తుష్టువుః ప్రణతినమ్రశిరోధరాంసా
వాగ్భిః ప్రహర్షపులకోద్గమచారుదేహాః ॥ 2 ॥

దేవ్యా యయా తతమిదం జగదాత్మశక్త్యా
నిఃశేషదేవగణశక్తిసమూహమూర్త్యా ।
తామంబికామఖిలదేవమహర్షిపూజ్యాం
భక్త్యా నతాః స్మ విదధాతుశుభాని సా నః ॥3॥

యస్యాః ప్రభావమతులం భగవాననంతో
బ్రహ్మా హరశ్చ నహి వక్తుమలం బలం చ ।
సా చండికాఽఖిల జగత్పరిపాలనాయ
నాశాయ చాశుభభయస్య మతిం కరోతు ॥4॥

యా శ్రీః స్వయం సుకృతినాం భవనేష్వలక్ష్మీః
పాపాత్మనాం కృతధియాం హృదయేషు బుద్ధిః ।
శ్రద్థా సతాం కులజనప్రభవస్య లజ్జా
తాం త్వాం నతాః స్మ పరిపాలయ దేవి విశ్వం ॥5॥

కిం వర్ణయామ తవరూప మచింత్యమేతత్
కించాతివీర్యమసురక్షయకారి భూరి ।
కిం చాహవేషు చరితాని తవాత్భుతాని
సర్వేషు దేవ్యసురదేవగణాదికేషు । ॥6॥

హేతుః సమస్తజగతాం త్రిగుణాపి దోషైః
న జ్ఞాయసే హరిహరాదిభిరవ్యపారా ।
సర్వాశ్రయాఖిలమిదం జగదంశభూతం
అవ్యాకృతా హి పరమా ప్రకృతిస్త్వమాద్యా ॥6॥

యస్యాః సమస్తసురతా సముదీరణేన
తృప్తిం ప్రయాతి సకలేషు మఖేషు దేవి ।
స్వాహాసి వై పితృ గణస్య చ తృప్తి హేతు
రుచ్చార్యసే త్వమత ఏవ జనైః స్వధాచ ॥8॥

యా ముక్తిహేతురవిచింత్య మహావ్రతా త్వం
అభ్యస్యసే సునియతేంద్రియతత్వసారైః ।
మోక్షార్థిభిర్మునిభిరస్తసమస్తదోషై
ర్విద్యాఽసి సా భగవతీ పరమా హి దేవి ॥9॥

శబ్దాత్మికా సువిమలర్గ్యజుషాం నిధానం
ముద్గీథరమ్యపదపాఠవతాం చ సామ్నాం ।
దేవీ త్రయీ భగవతీ భవభావనాయ
వార్తాసి సర్వ జగతాం పరమార్తిహంత్రీ ॥10॥

మేధాసి దేవి విదితాఖిలశాస్త్రసారా
దుర్గాఽసి దుర్గభవసాగరసనౌరసంగా ।
శ్రీః కైట భారిహృదయైకకృతాధివాసా
గౌరీ త్వమేవ శశిమౌళికృత ప్రతిష్ఠా ॥11॥

ఈషత్సహాసమమలం పరిపూర్ణ చంద్ర
బింబానుకారి కనకోత్తమకాంతికాంతం ।
అత్యద్భుతం ప్రహృతమాత్తరుషా తథాపి
వక్త్రం విలోక్య సహసా మహిషాసురేణ ॥12॥

దృష్ట్వాతు దేవి కుపితం భ్రుకుటీకరాళ
ముద్యచ్ఛశాంకసదృశచ్ఛవి యన్న సద్యః ।
ప్రాణాన్ ముమోచ మహిషస్తదతీవ చిత్రం
కైర్జీవ్యతే హి కుపితాంతకదర్శనేన । ॥13॥

దేవిప్రసీద పరమా భవతీ భవాయ
సద్యో వినాశయసి కోపవతీ కులాని ।
విజ్ఞాతమేతదధునైవ యదస్తమేతత్
న్నీతం బలం సువిపులం మహిషాసురస్య ॥14॥

తే సమ్మతా జనపదేషు ధనాని తేషాం
తేషాం యశాంసి న చ సీదతి ధర్మవర్గః ।
ధన్యాస్త^^ఏవ నిభృతాత్మజభృత్యదారా
యేషాం సదాభ్యుదయదా భవతీ ప్రసన్నా॥15॥

ధర్మ్యాణి దేవి సకలాని సదైవ కర్మాని
ణ్యత్యాదృతః ప్రతిదినం సుకృతీ కరోతి ।
స్వర్గం ప్రయాతి చ తతో భవతీ ప్రసాదా
ల్లోకత్రయేఽపి ఫలదా నను దేవి తేన ॥16॥

దుర్గే స్మృతా హరసి భీతి మశేశ జంతోః
స్వస్థైః స్మృతా మతిమతీవ శుభాం దదాసి ।
దారిద్ర్యదుఃఖభయహారిణి కా త్వదన్యా
సర్వోపకారకరణాయ సదార్ద్రచిత్తా ॥17॥

ఏభిర్హతైర్జగదుపైతి సుఖం తథైతే
కుర్వంతు నామ నరకాయ చిరాయ పాపం ।
సంగ్రామమృత్యుమధిగమ్య దివంప్రయాంతు
మత్వేతి నూనమహితాన్వినిహంసి దేవి ॥18॥

దృష్ట్వైవ కిం న భవతీ ప్రకరోతి భస్మ
సర్వాసురానరిషు యత్ప్రహిణోషి శస్త్రం ।
లోకాన్ప్రయాంతు రిపవోఽపి హి శస్త్రపూతా
ఇత్థం మతిర్భవతి తేష్వహి తేఽషుసాధ్వీ ॥19॥

ఖడ్గ ప్రభానికరవిస్ఫురణైస్తధోగ్రైః
శూలాగ్రకాంతినివహేన దృశోఽసురాణాం ।
యన్నాగతా విలయమంశుమదిందుఖండ
యోగ్యాననం తవ విలోక యతాం తదేతత్ ॥20॥

దుర్వృత్త వృత్త శమనం తవ దేవి శీలం
రూపం తథైతదవిచింత్యమతుల్యమన్యైః ।
వీర్యం చ హంతృ హృతదేవపరాక్రమాణాం
వైరిష్వపి ప్రకటితైవ దయా త్వయేత్థం ॥21॥

కేనోపమా భవతు తేఽస్య పరాక్రమస్య
రూపం చ శతృభయ కార్యతిహారి కుత్ర ।
చిత్తేకృపా సమరనిష్టురతా చ దృష్టా
త్వయ్యేవ దేవి వరదే భువనత్రయేఽపి ॥22॥

త్రైలోక్యమేతదఖిలం రిపునాశనేన
త్రాతం త్వయా సమరమూర్ధని తేఽపి హత్వా ।
నీతా దివం రిపుగణా భయమప్యపాస్తం
అస్మాకమున్మదసురారిభవం నమస్తే ॥23॥

శూలేన పాహి నో దేవి పాహి ఖడ్గేన చాంభికే ।
ఘంటాస్వనేన నః పాహి చాపజ్యానిస్వనేన చ ॥24॥

ప్రాచ్యాం రక్ష ప్రతీచ్యాం చ చండికే రక్ష దక్షిణే ।
భ్రామణేనాత్మశూలస్య ఉత్తరస్యాం తథేశ్వరీ॥25॥

సౌమ్యాని యాని రూపాణి త్రైలోక్యే విచరంతితే ।
యాని చాత్యంత ఘోరాణి తైరక్షాస్మాంస్తథాభువం ॥26॥

ఖడ్గశూలగదాదీని యాని చాస్త్రాణి తేఽంబికే ।
కరపల్లవసంగీని తైరస్మాన్రక్ష సర్వతః ॥27॥

ఋషిరువాచ ॥28॥

ఏవం స్తుతా సురైర్దివ్యైః కుసుమైర్నందనోద్భవైః ।
అర్చితా జగతాం ధాత్రీ తథా గంధాను లేపనైః ॥29॥

భక్త్యా సమస్తైస్రి శైర్దివ్యైర్ధూపైః సుధూపితా ।
ప్రాహ ప్రసాదసుముఖీ సమస్తాన్ ప్రణతాన్ సురాన్। ॥30॥

దేవ్యువాచ ॥31॥

వ్రియతాం త్రిదశాః సర్వే యదస్మత్తోఽభివాంఛితం ॥32॥

దేవా ఊచు ॥33॥

భగవత్యా కృతం సర్వం న కించిదవశిష్యతే ।
యదయం నిహతః శత్రు రస్మాకం మహిషాసురః ॥34॥

యదిచాపి వరో దేయ స్త్వయాఽస్మాకం మహేశ్వరి ।
సంస్మృతా సంస్మృతా త్వం నో హిం సేథాఃపరమాపదః॥35॥

యశ్చ మర్త్యః స్తవైరేభిస్త్వాం స్తోష్యత్యమలాననే ।
తస్య విత్తర్ద్ధివిభవైర్ధనదారాది సంపదాం ॥36॥

వృద్దయేఽ స్మత్ప్రసన్నా త్వం భవేథాః సర్వదాంభికే ॥37॥

ఋషిరువాచ ॥38॥

ఇతి ప్రసాదితా దేవైర్జగతోఽర్థే తథాత్మనః ।
తథేత్యుక్త్వా భద్రకాళీ బభూవాంతర్హితా నృప ॥39॥

ఇత్యేతత్కథితం భూప సంభూతా సా యథాపురా ।
దేవీ దేవశరీరేభ్యో జగత్ప్రయహితైషిణీ ॥40॥

పునశ్చ గౌరీ దేహాత్సా సముద్భూతా యథాభవత్ ।
వధాయ దుష్ట దైత్యానాం తథా శుంభనిశుంభయోః ॥41॥

రక్షణాయ చ లోకానాం దేవానాముపకారిణీ ।
తచ్ఛృ ణుష్వ మయాఖ్యాతం యథావత్కథయామితే
హ్రీం ఓం ॥42॥

॥ జయ జయ శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికే మన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే శక్రాదిస్తుతిర్నామ చతుర్ధోఽధ్యాయః సమాప్తం ॥

ఆహుతి
హ్రీం జయంతీ సాంగాయై సాయుధాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై శ్రీ మహాలక్ష్మ్యై లక్ష్మీ బీజాదిష్టాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥